تنهایی بی وقفه با گذشت زمان به صورتم سیلی می زند

حتی اندوه من خسته شده است...

 هر لحظه اشکهایم نا امیدانه می چکد

بدون تو شبهای من بی انتهاست

حتی قلبم هم خسته شده است...

در دستهایم عشق نیست

عشق برایم ممنوع است

دوباره ببین ...

 روحم آرام آرام جدا می شود 

در این شعر تنهایی 

باز هم کنار صخره ها

آه...عشق از لبهایم 

فرو می ریزد...